Русско-азербайджанский словарь
венец
М (мн. венцы) 1. köhn. tac, çələng, əklil; 2. halə (göy cisimləri ətrafında gözə görünən işıq dairəsi); 3. məc. son hədd, bir şeyin ən yüksək zirvəsi, nailiyyəti; идти под венец köhn. ərə getmək, evlənmək, ikibaşlı olmaq.