Русско-азербайджанский словарь
этимология
Ж dilç. etimologiya (1. dilçiliyin, sözlərin mənşəyindən bəhs edən şö'bəsi; 2. hər hansı bir sözün mənşəyi, kökü; 3. köhn. məktəb qrammatikasının fonetika və morfologiya hissələrini ehtiva edən bölməsi): народная этимология (dilç.) xalq etimologiyası (başqa dildən keçmə sözün ana dilinin sövti qanunlarına uyğunlaşdırılıb işlənməsi, məs.: Azərbaycan canlı dilində pidjak sözünün-pəncək, mundştuk sözünün — muştuk şəklində işlədilməsi kimi).